Onderweg naar Ile Tomé – Nacht van 31 juli op 01 augustus
Rond 18u hebben we Saint Malo verlaten en zijn we de nacht ingevaren richting Ile de Brehat. Kris heeft de eerste shift voor zijn rekening genomen en een uurtje geleden (01:00) heb ik overgenomen. Het water is een stuk rustiger geworden sinds ons vertrek zodat we niet meer tegen de golven in liggen te stampen. Er staat wat wind. Niet heel veel maar genoeg om te zeilen. In tegenstelling tot onze vorige nachttocht onder de volle maan is alles rondom ons zwart. De wolken zijn wat opengetrokken en heeft een hemels groot sterrentapijt uitgerold. Je zou verwachten dat het muisstil is maar dat is het niet. De wind ruist in mijn oren, er is het voortdurende geklots van de golven tegen de boot, het stromen van het water en de autopiloot tikt en zoemt zich een weg naar de juiste koers. Aangezien hij al het stuurwerk voor zijn rekening neemt, doe ik niet veel meer dan rondkijken en mijn gedachten laten ronddwalen. Veel is er niet te zien rondom mij behalve het occasionele lichtje van een boei of bootje in de verte. Toch gaat de tijd sneller voorbij dan ik had verwacht. Ik kan me moeilijk voorstellen dat ik thuis gewoon uren aan een stuk in de zetel voor me uit zou zitten staren (midden in de nacht dan nog wel…)
Gedachten komen en gaan. Sommige blijven een tijdje hangen, andere verdwijnen alweer voor ik er aandacht aan kan geven. Ik kan niet zeggen dat ik in een filosofische bui verzonken raak. Daarvoor blijft alles te oppervlakkig en hoewel er dingen door mijn hoofd spoken van een klusjeslijst tot de zin en onzin van wat we aan het doen zijn gaat het niet over in gepieker (wat voor mij redelijk uniek is!). Eigenlijk zit ik met een vredig gevoel in de kuip van onze boot, lekker ingeduffeld in warme kleren en laat alles wat op me afkomen.
En dan opeens valt de wind weg, worden we weggezet door de stroom, moet de motor aan en het voorzeil ingerold, de boeg weer in de juiste richting gezet worden….en alle mijmeringen zijn weg.
Nog een klein uurtje en het is weer mijn beurt om te gaan slapen…
Zo vlot dat jij alles neerpent Ingrid ! Was je niet (een héél klein beetje) bang in het donker ??? Heb je nu al “Nessie”, de geheimzinnige draak gezien of is dat alleen maar in het meer van Loch Ness ? En wanneer komen de walvissen en de dolfijntjes ? Niet vergeten te fotograferen hé !!! En hoe zit dat met de rangorde aan boord, is dat dan Kapitein Kris en Bootsman Ingrid ? en Sam, wat is hij dan ?
Maak de Kapitein nu maar wakker hij heeft genoeg geslapen !
Nog vele groetjes op het zilte sop en geniet van jullie avontuur !!!
Mama, Jan & Toto xxx
Tot nu toe valt het nachtzeilen beter mee dab gedacht! Maar helaas, de dolfijntjes laten zich voorlopig niet veel zien. En wat de rangorde betreft… Laat ons zeggen dat het op papier Captain Kris is, en in de praktijk …. ?
Zo mooi geschreven … door het te lezen is het alsof we er zelf bij zijn!
Geniet van de mooie dingen kapitein Ingrid & Kris 😉
Grts vanuit Brugge xxx
Lekker makkelijk zo’n rangorde op zee. Hier zegt Bart bij charters altijd dat alles wat aan boord fout gaat zijn verantwoordelijkheid is. Ik vervolledig dan dat altijd alles sowieso zijn schuld is. 🙂
haha! Kan ik me helemaal in vinden (Ingrid)