El Hierro … faro de Orchilla … De grotten in tot aan de opening in de rotswand. En dan niets meer. Niets behalve de atlantische oceaan tot aan Kaap Verdië.

We zijn aan het einde van de Canarische eilanden en het is tijd om een beslissing te nemen. Gaan we verder of blijven we hier? Keren we een stukje terug richting Madeira of lassen we een pauze in? Ik blijf heen en weer slingeren tussen de verschillende opties. Ik weet wat ik het liefste wil maar is dat wel haalbaar met Sam aan boord? Want bij hem wringt het schoentje. Hoe graag we ook de reis willen verder zetten, we hebben altijd gezegd dat we dat niet ten koste van onze hond zouden doen. En met zijn 15 jaar op de teller beginnen de lange tochten door te wegen. We hadden in gedachten om dan op de Canarische eilanden te blijven. Maar nu we hier een paar maanden zijn, begint het te hard te kriebelen om nieuwe en verdere oorden te ontdekken. Daar hebben we de boot tenslotte voor gekocht en daar hebben we al die tijd voor gespaard. Hier blijven rondvaren betekent een aanzienlijke hap uit ons budget voor we zelfs nog maar de andere kant van de oceaan bereiken. En dat willen we niet. Elke andere optie heeft zijn voor – en nadelen maar uiteindelijk gaan we voor de meest rationele keuze. Dus hoe moeilijk ik het er ook mee heb, Puff gaat een tijdje op de wal en wij keren tijdelijk terug naar België. Daar kan onze kapitein Sam in alle rust van zijn pensioen genieten met vaste grond onder zijn poten. Wij gaan proberen wat te werken en in het najaar willen we dan terug naar Puff. Als Sam er dan nog steeds is, vinden we wel weer een oplossing om hem naar de andere kant van de plas te krijgen.

Als de beslissing uiteindelijk gevallen is moeten we helaas afscheid nemen van onze vrienden van de Choctaw. We bereiden ons beiden voor op het vervolg van ons avontuur maar deze keer gaan we helaas elk een andere richting uit. Na al die maanden onze ervaringen gedeeld te hebben, voelt het heel onwerkelijk aan dat we elkaar lange tijd niet gaan zien. Maar definitief afscheid nemen doen we niet en we sluiten een deal om elkaar terug te treffen in Curacao! Nog heel wat nachtjes slapen voor het zover is maar ooit kruisen onze wegen weer.

Als we El hierro verlaten, varen we in één stuk terug naar Marina San Miguel in het zuiden van Tenerife waar we ook afscheid nemen van ons bezoek David. De haven daar is niet echt ons ding met alle charter jachten. Maar we blijven er noodgedwongen nog een paar dagen liggen om te schuilen voor de harde wind die komt opzetten. Als we uiteindelijk verder kunnen is het nog een zware dagtocht naar Santa Cruz tegen wind en golven in. Maar eens aangekomen kunnen we nog heel even genieten van deze Spaanse stad en alle laatste voorbereidingen treffen voor we afspraak hebben op de jachtwerf waar Puff een paar maanden op de kant zal achterblijven. Rest ons alleen nog een vliegtuig te nemen richting België. Makkelijk toch?
Maar dan opeens verandert de wereld……