11 juli 2019 – Nieuwpoort

De laatste weken en zelfs maanden waren puur chaos. Teveel kleine en grote dingen die nog geregeld moesten worden. We werden geleefd door lijstjes die alleen langer leken te worden ipv korter…
En dan op 28 juni wordt de deur van ons huis gesloten door de nieuwe huurders en staan we letterlijk op straat. We staan er wat verloren bij maar worden al opgevangen door vrienden waar we nog een leuke ontspannen avond doorbrengen. Het is trouwens hartverwarmend hoeveel hulp we kregen van vrienden en familie. Stockage ruimte, vervoer, overnachting, emotionele hulplijnen…. Het is goud waard!
Op zaterdag zijn we dan eindelijk op Puff, vanaf nu ons drijvend 10m lange (of korte, ‘t is maar hoe je het bekijkt) huisje. We proberen wat orde te scheppen in de chaos en alles een plaats te geven. Een paar uur later vinden we bepaalde zaken al niet meer terug want we weten al niet meer waar we het weggestoken hebben. ‘Inventariseren’ komt dan maar bovenop het nieuwe to-do lijstje.
De volgende dag is het dan zover. We laten Tholen achter ons en beginnen aan de eerste etappe van ons avontuur. Met een tussenstop in Goes varen we naar Roompot waar we diezelfde dag nog vergezeld worden door Bert en Stefanie van de Temanua. Heel toevallig lagen zij ook in Tholen en gooiden een uurtje voor ons hun lijnen los om op een 2 jarige zeilreis te vertrekken. Leuke mensen waar we ongetwijfeld nog gezellige uurtjes mee gaan beleven!
In Roompot krijgen we nog heel onverwacht een verrassingsbezoek van Anna en Maarten die ons door onze eerste stappen in de zeilwereld geloodst hebben en we besluiten daarna om de volgende dag gewoon ‘even vakantie’ te nemen en te relaxen voor we de Noordzee opgaan. Een tocht met op het einde best wat deining maar we varen zonder problemen Oostende binnen. Van daaruit volgt nog een korte tocht op motor naar Nieuwpoort waar we nog een dikke week blijven hangen en ons afscheidsfeestje geven.

De avonden voor het feestje krijgen we nog bezoek over de vloer en op zondag brengt de plaatselijke viswinkel ons grote bakken met ijs die we vullen met pintjes en frisdrank. We mogen wat tafels en stoelen gebruiken van de haven, de zon schijnt, we worden vergezeld door vrienden en familie die allemaal Puff (en ons ook denk ik ;-)) willen zien. Het wordt een leuke middag en avond die veel te snel voorbij is en ons met een heel dubbel gevoel achterlaat. We babbelen met iedereen maar tegelijk ook met niemand echt. Je wil nog vanalles zeggen, nog wat kletsen met die of die, nog een knuffel geven maar dan nemen mensen alweer afscheid. Het dringt pas echt goed door dat we iedereen een lange tijd niet meer gaan zien als de meesten naar huis zijn. Al het materiële achterlaten en op een klein bootje gaan leven is niet moeilijk. Maar afscheid nemen van iedereen komt uiteindelijk toch wel hard binnen met alle emoties als gevolg. Ik word heen en weer geslingerd tussen huilbuien omdat we weggaan en het verlangen om te vertrekken.

Nu zijn de laatste losse eindjes eindelijk min of meer geregeld. Nog wat mails gestuurd, nog wat inkopen gedaan, nog wat administratie in orde gebracht, nog snel een bootklusje en ons klaarmaken voor de volgende stap: op naar La douce France!